Kilisemizin adı olan “Agape” sözcüğünün Türkçe karşılığı “Sevgi”dir. Sevgi beş harften oluşan bir sözcük olmasına rağmen, gerçek anlamı çok derindir. Herkesin dilinde dolaşan sevgi sözcüğü İncil’de üç değişik anlamda geçer.
Eros: Bu sözcük cinsel sevgiyi, tutku ile yanıp tutuşan sevgiyi ifade etmek için kullanılmaktadır. Phileo: Bu sözcük ise daha çok dostluğu, arkadaşlığı, hoşlanılan biri ya da bir şeyi ifade için kullanılan sözcüktür. Agape: İncil’de kullanılan en çok sevgi sözcüğü (116 kez) budur. Bu Allah’ın bize duyduğu sevgidir. Her zaman veren ve hiçbir zaman karşılığı beklemeyen sevgidir.
Bunu bir başka anlamda şu şekilde de açıklayabiliriz: “Çünkü” sevgisi, “Eğer” sevgisi ve “Her Şeye Rağmen” sevgi. “Seni seviyorum, çünkü güzelsin, çünkü zenginsin” türündeki sevgide güzellik ya da zenginlik biterse sevgi de biter. “Eğer bana araba alırsan, eğer bana şunu bunu alırsan seni severim” türündeki sevgide de şart yerine gelirse sevgi söz konusu oluyor. İncil’de anlatılan gerçek sevgi, “Her Şeye Rağmen”li sevgidir. “Her şeye rağmen, şu şu şu olumsuzluklara rağmen seni seviyorum” diyenler Agape sevgisini yaşıyor demektir.
Tanrı bizleri, “Her şeye rağmen seviyor.” Elçi Yuhanna 1.Yuhanna 4:16’da şöyle yazıyor: “Tanrı’nın bize olan sevgisini tanıdık ve buna inandık. Tanrı sevgidir. Sevgide yaşayan Tanrı’da yaşar, Tanrı da onda yaşar.”
Sevgi sadece ağızdan çıkan bir laf kalabalığı ile olmaz. Sevgi konusunda yetkinleşmeyen kişi diğer erdemler konusunda da başarılı olamaz. Sevginin birçok ürünü vardır. İncil – 1.Korintliler 13:4-8,13’de şöyle okuyoruz: “Sevgi sabırlıdır, sevgi şefkatlidir. Sevgi kıskanmaz, övünmez, böbürlenmez. Sevgi kaba davranmaz, kendi çıkarını aramaz, kolay kolay öfkelenmez, kötülüğün hesabını tutmaz. Sevgi haksızlığa sevinmez, gerçek olanla sevinir. Sevgi her şeye katlanır, her şeye inanır, her şeyi umut eder, her şeye dayanır. Sevgi asla son bulmaz… İşte kalıcı olan üç şey vardır: İman, umut, sevgi. Bunların en üstünü de sevgidir.”
Sevgi her şeyden daha değerli ve güzeldir. İnsanlar ‘Agape’ sevgisinde birbirlerini sevebilselerdi, dünyada hiçbir savaş, düşmanlık, açlık, sefalet, ayrılıklar, korku, kaygı… olmazdı sanırım!
Böyle bir sevgiyi tam olarak yaşayan İsa Mesih’tir. “Sevginin ne olduğunu Mesih’in bizim uğrumuza canını vermesinden anlıyoruz” (İncil – 1.Yuhanna 3:16). İsa, bizi ölüme gidecek kadar çok sevdi. Bizim günahlarımız uğruna acı çekti, dövüldü, çarmıha kadar gitti. Gerçek sevgiyi yaşayarak gösterdi. O’nun sevgisini tatmak ister misin?
İsa Mesih şöyle diyor: “Size yeni bir buyruk veriyorum: Birbirinizi sevin. Sizi sevdiğim gibi siz de birbirinizi sevin” (İncil – Yuhanna 13:34). İşte biz ‘Agape sevgisini’ yaşamaya çalışıyoruz. Bu sevgiyi bir insan kendi başına yaşayamaz ve yaşatamaz. İsa Mesih bu sevgiyi yaşamak için bize güç vermek istiyor. Kutsal Ruh’tan aldığımız güçle bu sevgiyi yaşayabiliriz.